ابری که انسان شد

یک - آری آغاز دوست داشتن است

یک زمانی وبلاگ می نوشتم، یک زمانی شور و هیجانی بود برای نوشتن، آنقدر که می گفتم حتی اگه ننویسم وبلاگ حذف نمیشه می مونه تا یه زمانی برگردم و بخونمش، اما از اون شور افتادم، حرفی برای نوشتن نبود، یا شاید حالی برای نوشتن 

دلم اما برای نوشتن تنگ شده، مخصوصا حالا که شعر هم نمی نویسم، دوباره شاید شروعی لازم باشه، شروع شد 

سلام، من ابرم